[...] sny to myślowy odpowiednik streszczeń książek; nie pamięta się nieistotnych szczegółów.
Tak pracować, jakby się miało żyć wiecznie.Tak żyć, jakby trzeba było jutro umierać.
Ci którzy mają idee wciąż w gębie mają i zazwyczaj w pobliskim nosie.
Gwardziści pojawili się na końcu korytarza. Szli ostrożnie, jak wypada ludziom, którzy niedawno spotkali Motyl.
Nie wiedząc, dokąd mamy żeglować, nigdy tam nie dotrzemy.
Życie to sztuka malowania bez możliwości wymazania błędów. Pamiętaj tylko o jednym, nawet najmniejsza zmiana szczegółów, może całkowicie odmienić nasz obraz.
Przesadne smutki oraz radości są tylko dla ludzi z nadmiarem czasu.
Dobrze, że krwawiące ludzkie serce to tylko metafora, bo inaczej nasza planeta ociekałaby czerwienią.
Teraz natomiast wiedziała,
że tragedią będzie żyć dalej i
znosić te długie lata samotności.
Lęk przed samotnością kiedy miłość jest tak blisko.
