W głowie zawsze gdzieś mieszkała bajka, choć nie każdy potrafi znaleźć do niej klucz. Gdzieś w nas zawsze jest coś magicznego, coś, co nie musi, ale bardzo chce uwierzyć w cuda.
Bo prawdziwa bajka nie uczy i nie moralizuje. To jest magiczne pole, na którym wszystko może się stać. To jest miejsce, w którym koń zaczyna nagle mówić ludzkim głosem, a zające i wilki chodzą w zegarkach i cylindrach.
Połapać trudno mędrców, bo mądrość ukryta jest w książkach. Ale rozejrzyj się w świat, bo mądrość nie zawsze leży w książkach. Kiedyś mądrość siedziała w dzieciach. Teraz mądrość siedzi w doświadczeniu.
Nic pod słońcem nie jest nowe, ani piękne, ani brzydkie, tylko nasze oko to widzi inaczej. Tak więc jedno jest prawdą, że piękno jest w oczach patrzącego.
O, morskiej pianie lśniącej fantazmago, uroczo obłędna, w tę i we wtę powiewająca, pryskałaś mi w oczy jak zdradliwa kropla, jesteś niepewnością nieskończoności, jesteś tym, co wiecznie ucieka pod wpływem nieustannej zmienności.
Pamiętaj, że nie ważne ile masz lat. Zawsze możesz być młodym duchem, ciekawym świata i otwartym na nowe doświadczenia. Wszystko zależy od twojej wewnętrznej postawy.
Przygoda zaczyna się tam, gdzie kończą się twoje zdolności. Zaczyna się tam, gdzie twoje plany przestają działać. Zaczyna się tam, gdzie nie masz już wyjścia. I to jest najwspanialsze w przygodzie.
Bajka to najstarsza forma powieści, najprostsza forma mądrości, najczystsza forma pedagogiki. Bajka jest żyła złota, którą można uratować świat.
Nie ma na świecie nic cenniejszego niż prawdziwe przyjaźnie. Bez względu na to, ile masz lat, bez względu na to, kim jesteś, prawdziwy przyjaciel to skarb, którego nie można przecenić.
Nie wyglądaj na zewnątrz, zacznij szukać wewnątrz siebie; bo tylko w sercu człowieka rodzi się prawda, a w naturze jest ta prawda odzwierciedlona.
