Mądrość Kłapouchego

 Nigdy nie zapominaj, co jesteś. Reszta świata na pewno nie zapomni. Użyj tego jako zbroi, a nigdy nie można cię zranić.

 Życie jest krótkie, lecz miednica długa. W każdym z nas śpi bawół albo kluska. Ah, gdyby tak nas wszystkich los przygarbił, byśmy bawołem, a nie kluską, dziś zmarli.

 I tak z nami było, jak z tym zbożem. To zielone, to takie szczęścia od ziarenka, a to złote... to cicha radość, gdy już dojrzało. Co nas czeka po złotych barwach?

 Zazwyczaj to, co robimy, jest tylko cieniem tego, do czego jesteśmy zdolni. Szczęściarze to ci, którzy mają odwagę podejść do cienia.

 W głowie zawsze gdzieś mieszkała bajka, choć nie każdy potrafi znaleźć do niej klucz. Gdzieś w nas zawsze jest coś magicznego, coś, co nie musi, ale bardzo chce uwierzyć w cuda.

 Bajki to więcej niż tylko opowieści. To drzwi do niewidocznej krainy, gdzie magia jest na wyciągnięcie ręki, a marzenia stają się rzeczywistością.

 Wiem, że jedynie miłość pozwala dostrzegać prawdziwą urodę. Tylko serca otknięte na oścież potrafią widzieć więcej niż oczy.

 Nienawiść zaczyna się od różnic, a niszczy przez brak zrozumienia. Co z tego, że wszyscy jesteśmy niezwykli, jeśli nikt nie jest skłonny dostrzegać cudu naszej unikalności?

 Na świecie jest wiele rzeczy, młodościwa złotowłoso, które wyglądają znacznie inaczej, gdy się je ujrzy na własne oczy, a nie przez cudze opowieści.

 Nigdy nie bój się ciemności. Pamiętaj, że największe gwiazdy świecą najjaśniej w najgłębszej ciemności. Gdyby nie była tak strasznie ciemno, nie wiedziałbyś, że są takie piękne. Gwiazdy są zawsze tam, tylko trzeba umieć je zobaczyć.