Mądrość w Bajce

 Życie to nie bajka. Nie zawsze jesteśmy zdolni do pokonania smoków i uwolnienia księżniczek. Czasami smoki nas pokonują, a księżniczki same się uwolniają.

 Czuje się, że na świecie coś się wydarzyło, coś, co wcześniej wydawało się absolutnie niewiarygodne, a staje się zrozumiałe i prawdziwe. To magia. To czarodziejstwo. Cud, który jest udziałem każdego. Dla niektórych jest to coś do zniesienia, dla innych do podziwienia, dla jeszcze innych do zrozumienia.

 Nie jest ważne, że jesteś królem, jeżeli nie potrafisz być królem dla siebie. Prawdziwe znaczenie władzy nie wynika z korony, ale z serca.

 W głowie zawsze gdzieś mieszkała bajka, choć nie każdy potrafi znaleźć do niej klucz. Gdzieś w nas zawsze jest coś magicznego, coś, co nie musi, ale bardzo chce uwierzyć w cuda.

 Choćby nie wiem jak marnie i niewidocznie ktoś na tym świecie żył, zawsze jest bohaterem jakiejś opowieści - zazwyczaj swojej własnej.

 Wśród tych pól co porasta młody bór, daleko poza stumilowym lasem, tam znajduje się kraina, w której nikt nie jest sam. Tam każdemu marzenia zawsze się spełniają. Tam można wszystko, a dzięki przyjaźni można jeszcze więcej.

 Skąd to pytanie, gdzie ja, stary człowiek, wiedzę czerpałem? Książek dużo przeczytałem, a najwięcej nauczyłem się od Matki Natury.

 Nigdy nie mów nigdy. I pamiętaj, że najważniejsze rzeczy nie są rzeczami. Tak naprawdę, to one nawet nie istnieją — tylko my je wymyśliliśmy. To są uczucia. To, co czujesz, to co jest w twoim sercu.

 Pamiętaj, że wszyscy wielcy ludzie byli kiedyś dziećmi, ale nieliczni z nas o tym pamiętają. Jeżeli będziesz szedł zbyt szybko, nie dostrzeżesz najważniejszego w życiu. To, czego nauczyła mnie Róża, to tajemniczość bliskości.

 W każdym z nas jest czarodziej, choć nie zawsze o tym pamiętamy. Bajka pomaga nam o tym przypomnieć, ukazując świat, w którym wszystko jest możliwe.