Błogosławiony Pan, opoka moja, który ...
Błogosławiony Pan, opoka moja, który zaprawia moje ręce do walki, moje palce do wojny.
Położyć nadzieję w Bogu, zawierzyć Mu, oznacza to wybrać drogę trudną, wiodącą od tego, co miłe i bliskie, przez ciemność i opuszczenie, przez odarcie z tego, co własne.
Bóg oczekuje nas każdej chwili w naszym działaniu, w każdorazowej pracy.
Bóg jest miłością, więc być pełnym miłości, to być jak Bóg, na ile to jest możliwe dla człowieka. Miłość jest więc tym co najważniejsze, ona jest istotą, sednem człowieczeństwa i jego przeznaczeniem.
Poza Kościołem nikt nie będzie zbawiony.
Przed każdym pisaniem podnieś myśl i serce do Pana Boga, prosząc o pokorę i prostotę.
Bóg nigdy nie zostaje w tyle, pośród odpadków. Gdziekolwiek nasze kroki zmierzają, On zawsze pojawia się przed nami, woła nas i wychodzi nam na spotkanie.
Ukochani przez bogów umierają młodo.
Chrystus nie jest porządkowym świata. On jest naszą wolnością.
Bóg nie mógł całkiem zapomnieć, czym jest dobro
A słońce Prawdy wschodu nie zna i zachodu.