Z mego życia poemat - ...
Z mego życia poemat - dla Boga.
Chrystus daje nam oczy, którymi oglądamy wszystko w blaskach Jego Zmartwychwstania.
Miałem "nieszczęście" poznać człowieka tak mądrego, którego zastępcą - podczas jego nieobecności - mógł być tylko Pan Bóg.
Droga do nieba jest już częścią nieba.
Bóg go stworzył, więc powinien uchodzić za człowieka.
Bóg nie gryzie w nos. On prowadzi nas ostrożnie, krok po kroku, tak jak zwykli nauczyciele. Często jest trudno, ale zawsze ma sens i prowadzi do celu.
Brutalne jest życie
bo bogów zbyt wielu.
Ten, kto nie słucha Boga,nie ma światu nic do powiedzenia.
Czym staje się diabeł, kiedy przestaje wierzyć w Boga?
Kamieniem probierczym autentycznej modlitwy jest wydanie swego życia - określone i szczere - tym, którzy nas potrzebują.
Jeśli jest Bóg, trzeba kochać tylko Jego, a nie doczesne stworzenia.