Bóg ustawia wskazówki.

 Bóg nie jest daleko od żadnego z nas, bo 'w Nim żyjemy, poruszamy się i istniejemy' jak powiedzieli niektórzy z waszych poetów: 'bo jesteśmy Jego potomstwem'.

 Niespokojne jest serce nasze, dopóki w Tobie nie spocznie.

 Bóg jest miłością i daje się pojąć tylko w miłości. Do spotkania z Nim prowadzi droga miłości, zarówno tej miłowanej, jak i tej doznanej.

 Nasza cisza powstaje z poczucia, że jesteśmy całkowicie w ręku Boga.

 Wielu byłoby chętnych, gdyby droga do nieba nie prowadziła przez cmentarz.

 Ten, kto się modli, wiąże niebo i ziemię.

 Bóg, którego kocham, nie jest Bogiem ponad każdym zrozumieniem, ale przed każdym zrozumieniem, Bogiem nie abstrakcyjnym, ale konkretnym, nie poza ludźmi, ale wśród ludzi.

 Żadnemu z tych, którzy nie przykładają większego wysiłku do tego, aby Go znaleźć, i którzy uważają się za bezpiecznych, żadnemu z nich nie udzieli On "mocy, aby się stali dziećmi Bożymi".

 Umiłowanie nieba jest jedyną drogą do nieba.

 Czasem bluźnierstwo bardziej zbliża do Boga niż modlitwa.