Bóg nie gra w kości. Świat wielki jest, lecz Bóg jest większy. Nie ma gwiazdy, której by nie rozważył i nie znał. Nie ma śniegu, której by nie widział, jak spada z nieba. Nie ma ziarna piasku na pustyni, której by Bóg nie znam.
To nie jest trudne uwierzyć w Boga, kiedy wszystko idzie dobrze. Prawdziwe wyzwanie to uwierzyć w Boga, kiedy życie jest ciężkie.
Zrozumiesz prędzej zawiłość Boga, opadniesz zażenowany, niż zdążysz zrozumieć kroplę rosy na mchu w cieniu jodły.
Kościół nasz powinien się świecić w nas, a nie w naszych słowach.
Jakże piękne są oblicza zrozumienia Boga, którego miłość została opuszczona a mimo to kocha, którego miłość zostaje odrzucona, a mimo to daje, który jest zapomniany, lecz nie zapomina, który jest zdradzony, ale mimo to jest wierny.
Jakiegoś mnie, Panie Boże, stworzył, takiego masz.
Bóg mieszka wszędzie tam, gdzie się Go wpuści.
A od przyjaciół chroń nas Bóg!
Chrystus ciągle się odradza w wybranych ludziach i ciągle bywa w nich umęczony.
Bóg nie skreśla cierpienia, ale pomaga je dźwigać.
