Gdy mówię „Bóg”, nie mam na myśli jakiejś opcji teologicznej, lecz tę najgłębszą tajemnicę, którą człowiek nosi w sercu. Wszystko, co czyni z nas prawdziwie ludźmi, pochodzi stamtąd, z tego boskiego „magna mysterium”, które nieustannie nas przyciąga i ogarnia.
Inspirujący cytat o Bogu od Chiary Lubich, który mówi o głębokiej tajemnicy, którą człowiek nosi w sercu i jak to wpływa na naszą prawdziwą ludzką naturę.
Ego sum via et veritas, et vitaja jestem drogą, prawdą i życiem.
Bóg nie zasiadł na rubieżach naszej nauki - rubieżach zawsze prowizorycznych - ani nie służy za "zapchajdziurę" naszych naukowych niedostatków.
Chrześcijanin dzięki wierze może i powinien być zawsze w kontakcie z kimś Innym, kto zna jego życie i jego przeznaczenie. Ten Inny nie jest z tej ziemi, jest z innego świata.
Ludzkie pragnienie jest owocem pragnienia Bożego.
Cierpienie jest świątynią, w której Bóg chce być z człowiekiem sam na sam.
Jedynie zdumienie i zachwyt pozwalają pojąć człowiekowi coś z Boga.
Tam gdzie przechodzą święci, przechodzi z nimi Bóg.
Bogowie jedno wznoszą, drugie przewracają.
Kościół jest klepiskiem Bożym, pełnym pszenicy wymieszanej z plewami.
Bardzo cicho przemawia Bóg w naszej piersi, bardzo cicho, bardzo wyraźnie wskazuje, czego trzeba szukać, a czego unikać.
