Ból, który nie zabija nas, sprawia, że jesteśmy silniejsi. To jest prawda zarówno o bólu fizycznym, jak i emocjonalnym, bólu utraconych marzeń i rozczarowań.
Ból jest tylko tymczasowym uczuciem. Zniknie, jeśli przestaniesz zwracać na niego uwagę. Może to być trudne, ale zawsze warto spróbować.
Ból przeżywany w samotności uczy nas więcej niż tłum rozrywek. Ból to najmocniejszy nauczyciel cierpliwości, pokory i przetrwania. Tylko doświadczenie bólu podnosi nas wyżej.
Nadal wierzę, że ból zwalnia od odpowiedzialności.
Ból jest nieodłącznym elementem życia, znanym jako cicha modlitwa. To szept wielu niewypowiedzianych słów, które z czasem stają się naszą mądrością.
Ten dzień staje się powoli jednym z tych złych dni, które bolą jak ząb.
Ból ma dno, z tego dna wstajesz już lekki, z czystym sercem, gotówym do innych, nowych cnót. Ożywiasz do życia.
Ból jest nieuniknionym elementem życia i niemożliwym do zignorowania. Choć możemy próbować go tłumić, zawsze znajdzie sposób, aby powrócić.
Rozpadające się iluzje
boleśnie ranią.
Ból i smutek jest twórczy, a twórczość daje poczucie zdrowia.
