Życie to coś, co upływa kiedy jesteśmy zajęci snuciem planów ...

 Wszystko jedno,
czy się ma przed sobą sto lat, rok czy tydzień - należy pamiętać, że zawsze ma się przed sobą wszystko.

 To nie czasu nam brakuje, tylko skupienia.

 Czas też tak płynie
– z przyzwyczajenia
– coraz bardziej zabrudzony i zużyty.

 Żyjemy w epoce, w której nadmiar wolnego czasu staje się równie niebezpieczny jak jego brak. Czas to cenny zasób, który trzeba umieć dobrze spożytkować.

 Czas to nie to, co mija, ale to, co nadchodzi.

 Czas jest jak rzeka - nie możemy dotknąć tej samej wody dwa razy, bo płynąca woda, którą dotkniemy, przepłynie na zawsze. Wykorzystuj każdą chwilę.

 Poza tym jest na świecie taki rodzaj smutku, którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu, osiada ciasno na dnie serca jak śnieg podczas bezwietrznej nocy.

 Czas jest najcenniejszym zasobem, który posiadamy, ponieważ jest nieodnawialny. W tej drodze, która nazywamy życiem, każda minuta jest darem, nieodwołalnie przemijającym, wykorzystajmy go mądrze.

 Czas jest rzeczą nieodwracalną, nie można go cofnąć, tylko żyć z pełnym zrozumieniem, jak cenny jest każdy moment. Nieodwołalność czasu jest czymś, co sprawia, że życie jest tak bezcenne.

 Czas jest jak rzeka, której nie można dotknąć dwukrotnie, bo woda, którą dotknęliśmy, spływa, a zastępuje ją ta, która nadchodzi, i tak dalej.