Czas jest postrzegany jako coś nieosobistego, obiektywnego, jako swoisty format, w którym istnieje całe nasze życie, gdy na prawdę jest – niejako paradoxalnie – najosobistowszym aspektem naszego bytowania.
Jest tylko jeden sposób na cofnięcie czasu: żyć życiem kogoś innego.
Nie liczy się to co masz, ale jakim jesteś człowiekiem. Czas jest cenniejszy od pieniędzy. Możesz zyskać więcej pieniędzy, ale nie możesz zdobyć więcej czasu.
Świat istnieje tylko dzięki temu, że za późno się cofać.
Czas jest zbyt powolny dla tych, którzy czekają, zbyt błyskawiczny dla tych, którzy się boją, zbyt długi dla tych, którzy cierpią, zbyt krótki dla tych, którzy się cieszą. Ale dla tych, którzy kochają, czas jest wiecznością.
Wszystkie nasze błędy możemy naprawić. Jednak czasu, który zmarnowaliśmy, nigdy nie jesteśmy w stanie odzyskać.
Czas jest najważniejszym składnikiem życia. Cokolwiek czynisz, pamiętaj, że najpierw musisz wygospodarować na to czas. Jeżeli nie masz czasu, nieważne, jakie są twoje zdolności, jak wyglądasz i jak dużo masz pieniędzy - nic nie dokonasz.
Ważne jest nie to, ile mamy
czasu, ale to, co z nim zrobimy.
Nawet jeśli starasz się żyć w pełni, czasami zapominasz o prawdziwym znaczeniu życia. Czas jest nieubłaganym nauczycielem, przypominając, że czasem mniej znaczy więcej, a każda chwila jest bezcenna.
Czasu nie można powstrzymać. Nie można go też przyspieszyć. Można tylko starać się, aby każda chwila życia miała sens.
