Nie za bardzo wiadomo jakże to się dzieje
że czas wtedy przychodzi gdy go wcale nie ma
i w sam raz tyle tylko ile go potrzeba
Twój czas jest ograniczony. Nie
marnuj go na życie cudzym życiem.
Czas to najcenniejszy skarb, który nam dano. Czym go szparciej zużywamy, tym więcej go mamy.
Czas - to rzecz najcenniejsza, którą mogą nam dać. Nie możemy go kupić, ale możemy go stracić. I kiedy go stracimy, nie możemy go odzyskać.
Nawet jeśli starasz się żyć w pełni, czasami zapominasz o prawdziwym znaczeniu życia. Czas jest nieubłaganym nauczycielem, przypominając, że czasem mniej znaczy więcej, a każda chwila jest bezcenna.
Czasem odkrywamy, że czas, który nam się wydawał stracony, był tym najcenniejszym. Czas jest jak rzeka - nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ płynąca woda, którą dotknąłeś, pójdzie dalej. Ciesz się każdą chwilą życia.
Musi zdarzyć się coś szczególnego, by zrozumieć, że nie jesteśmy nieśmiertelni. Czas to coś, co nie wraca, to jest klejnot, którego nie należy marnować.
Czas jest najważniejszy zasób, którego nie możemy odtworzyć. Marnotrawienie swojego czasu na rzeczy nieistotne oznacza marnotrawienie swojego życia.
Życie to w jakiś sposób nędza. Najwięcej zmartwień dostarcza nam przyszłość. Dlatego, jak pokazują starożytne zasługi, najdoskonalszeń dzięki mądrości, doszli do tego, iż żyli każdym dniem jak odrębnym życiem i omam smutku wpół usypiał ich pokój i odpoczynek.
Czas to rzeka, którą możemy przepłynąć tylko raz i nie ma sensu zatrzymywać się na jej brzegu z zegarkiem w ręku. Najważniejsze jest pływać, a nie zastanawiać się, ile nam zostało do końca. Każdy moment jest cenny.
