Czas jest bardzo wolny dla tych, którzy czekają, bardzo szybki dla tych, którzy się boją, bardzo długi dla tych, którzy smucą się, bardzo krótki dla tych, którzy świętują. Ale dla tych, którzy kochają, czas nie istnieje.
Czasami trzeba żyć chwilą i nie zastanawiać się co będzie i było.
Czas to zasób, którego nie można kupić, nie można go odzyskać, nie można go zatrzymać. Czas nie zna litości, nie czeka. Czas niczym rzeka, płynie nieustannie do przodu, niewzruszenie. Po każdym straconym dniu jesteśmy o jeden dzień bliżej naszego ostatecznego celu.
Czas jest najcenniejszym skarbem, jaki mamy, bo to dar istnienia. Nie możemy go ani kupić, ani sprzedać. Możemy go tylko dobrze wykorzystać.
Czas jest najbardziej cenną rzeczą, jaką możemy spędzić. Dlatego ważne jest, aby spędzać go świadomie, nie marnując na rzeczy, które nas nie rozwijają, nie dają radości. Czasu nie można cofnąć, nie można go odzyskać. Gdy mija, pozostaje tylko to, co zrobiliśmy z nim, jak nim zarządziliśmy.
Czas to rzeka, po której płyniemy, ale i która płynie przez nas. To nie jest coś, co mija, ale coś, co przechodzi i zostaje. Czas to nie przestrzeń, której można doświadczyć zmysłami, ale idea, którą musimy zrozumieć umysłem.
Ja o swoim braku czasu mogłabym napisać książkę, gdybym znalazła czas.
Czas jest królikiem, który zawsze ucieka. Czasami maksymalnym wysiłkiem udaje nam się go złapać za ogon, ale on zrywa się i ucieka, pozostawiając nas z pustymi rękami.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo woda, której dotknęłeś, płynie dalej. Ciesz się każdym momentem.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ przepływa ona i jest zawsze w nowym miejscu. Czas jest więc jedyną rzeczą, której nie możemy zawrócić.
