Refleksja nad przemijaniem czasu

 Czas - to jest największy lekarz. Daje szanse na zrozumienie, uporządkowanie chaosu, na znalezienie odpowiedzi i przede wszystkim na odczuwanie. Wszystko przychodzi z czasem, nic nie jest dane od razu.

 Czas jest jednocześnie najcenniejszym i najbardziej nieodzownym składnikiem naszego życia, który przemija nieubłaganie i którego nigdy nie można odzyskać.

 Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ prąd, który przeszedł, nigdy więcej nie przeminie. Ciesz się każdym momentem życia.

 Czas to najcenniejsza waluta, jaką mamy. Jeśli to zrozumiesz, zaczniesz go inaczej spędzać.

 Widzicie tych ludzi za mną? Pędzą do pracy nie zwracając uwagi na nikogo. Czasem jesteśmy tak zagonieni, że zapominamy cieszyć się pięknem życia. A warto jest podnieść oczy i wyjąć słuchawki z uszu! Zauważmy ludzi obok, może ktoś będzie chciał nas pozdrowić, przytulić się... Zapytajcie kogoś, czy przypadkiem nie potrzebuje pomocy. Wiecie kilka lat temu miałem depresję. Nikomu o tym nie mówiłem.
Sam musiałem podjąć wysiłek, by zawalczyć o swoje szczęście. Teraz wiem, że każdy dzień jest cenny! Być może nie będzie jutra, trzeba więc zacząć żyć już dziś.

 Czas to bezcenny skarbiec naszego doświadczenia, zasobów, darów i talentów. To nieoceniona siła, która może zmienić nasze życie, jeśli tylko nauczymy się ją szanować i wykorzystać. Czasu nie można zwielokrotnić, ale z pewnością możemy powiększyć jego wartość, wybierając mądrze to, co robimy z każdą chwilą.

 Tak wiele zależy od tego, na co decydujemy się zużyć nasz czas. Nasz czas to nasze życie. A długość naszego życia jest często iluzoryczna, bo wszystko zależy od tego, jak go spędzamy.

 Nie mamy zbyt mało czasu, ale tracimy go. Życie jest długie, jeżeli potrafisz je właściwie wykorzystać.

 Czas jest jak rzeka. Nie możemy dotknąć tej samej wody dwa razy, bo płynąca woda, którą dotknęliśmy, minie i nigdy więcej nie powróci. Cieszmy się każdą chwilą życia.

 Czas jest dla nas tajemnicą. Wiemy co to jest, dopóki ktoś nas tego nie pyta, potem już nic nie jesteśmy w stanie powiedzieć.