Refleksja nad przemijaniem czasu

 Nie liczy się to, ile mamy lat. Liczy się to, jak je przeżyjemy. Strata czasu to strata życia. A opóźnianie – największa marnotrawstwo czasu: nie dość, że marnujemy to co odwlekamy, to jeszcze tracimy czas na zastanawianie się, kiedy zacząć.

 Czas to najważniejszy zasób, który mamy. Trudno go zyskać, łatwo stracić i niemożliwe do odzyskania. Używaj go mądrze.

 Ważne jest nie to, ile mamy
czasu, ale to, co z nim zrobimy.

 Czas jest jak rzeka, której nie możemy stąpać dwa razy w to samo miejsce, więc cieszmy się każdą chwilą, którą z nim spędzamy. Pamiętajmy, że nie możemy go zatrzymać ani zwolnić, stąd każda sekunda jest cenna i niepowtarzalna.

 Nie mamy zbyt mało czasu, ale tracimy go. Życie jest długie, jeżeli potrafisz je właściwie wykorzystać.

 Święci żyją swoim własnym czasem.

 Są tacy złodzieje, których prawo nie karze,
choć kradną człowiekowi to, co najdroższe: czas.

 Nie będę kłamać. Cieszę się, że ten rok dobiega końca.

 Czas to coś, czego nie można kupić, nie można go zdobyć ani odzyskać. Kiedy mija, jest stracony na zawsze. Dlatego niezmiernie ważne jest, aby zrozumieć, jak go efektywnie wykorzystać.

 Czas jest względny i jego wartość zależy od tego, co z nim robimy. Można go marnować i tracić, ale można też przeżywać tak intensywnie, że sekunda staje się wiecznością.