Czas nie jest z gumy. Każdy, wcześniej czy później, będzie wąchał kwiatki od spodu.
Dwie rzeczy wypełniają umysł zawsze nowym i wzrastającym podziwem i czcią, im częściej i wytrwalej się zastanawiamy: gwieździste niebo nade mną i moralny prawy wewnątrz mnie.
Nie trać złotej godziny spotkania dla powitania, zegarek bić może, ale czas nigdy nie wróci do tych, którzy stracili.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ płynie, a po niej przepłynęła już inna woda. Ciesz się każdą chwilą swojego życia.
Nie mówimy, że coś jest stracone, dopóki nie tracimy czasu. Ale nawet jeśli zmarnowany czas jest rzeczą najbardziej bezwartościową, watrość czasu nie jest znana wszystkim.
Czas jest najbardziej nieocenionym z zasobów ludzkości, najrzadszym ze skarbów, dlatego warto wykorzystywać go mądrze, warto kochać, cenić co dnia i uczyć się na błędach.
Czas jest wymiarem, w którym występuje fenomen miłości, ale także fenomen zła. Kontrola czasu oznacza kontrolę tych dwóch zagadnień.
Czym, że innym jest podróż, jeśli nie pogonią za utraconym czasem.
Czas jest jak ruchoma piaskownica. Raz strumień piasku przesypuje się z jednego końca do drugiego, a raz odwrotnie. Ale nigdy nie zatrzymuje się w miejscu.
Czas mija jedynie po to, by przypominać o tym, co naprawdę istotne. Czas mija, ale dziedzictwo trwa. Czas mija, ale miłość przeżywa. Czas mija, ale dusza pamięta. Czas mija, abyśmy umieli docenić chwile teraźniejsze.
