Refleksja o czasie

 Nie mierzę swojego życia latami. Mierzę je chwilami. Są chwile, które są na wagę złota i mój czas nie jest mierzony liczbą dni, ale liczbą tych złotych chwil.

 Czas jest jak rzeka, której biegu nie można zatrzymać. To, co przeszło, jest martwe. Przyszłość nigdy nie następuje. Istnieje tylko wieczna teraźniejszość.

 Czas jest jak rzeka, nie możesz dwukrotnie dotknąć tej samej wody, bo płynąca, która przeszła, nigdy nie powróci. Ciesz się więc każdą chwilą, którą życie ci daje.

 Jeśli boisz się przyszłości, to martwisz się o teraźniejszość w chwili obecnej.

 Życie jest kroplą w oceanie wieczności, chwilą w nieskończoności czasu. Cokolwiek robimy, czego doświadczamy, to tylko chwilowe mgnienie w przepełnionym wszechświecie narodzin, życia i śmierci.

 Czas jest najcenniejszym skarbem, który posiadasz. Możesz posiadać niezliczone skarby, ale bez czasu jednak są bezwartościowe.

 Czas jest wszystkim, co masz ...
i pewnego dnia może się okazać,
że masz go mniej, niż sądzisz.

 Czas jest jak rzeka, nie można wejść dwa razy do tej samej wody. Wszystko płynie, nic nie stoi w miejscu, przemijanie jest nieubłagane.

 Czas jest rzeką, która niesie z sobą wszystko co pojawia się w zasięgu jej wzroku, a jednocześnie pozostawia za sobą spustoszenie. To, co jest nieuchwytne i niewidoczne, staje się najbardziej realne i nieodwracalne na świecie.

 Czas jest tym, czego nam najbardziej brakuje, ale jeśli dobrze się zastanowić, to na koniec naszego życia zawsze okaże się, że mieliśmy go wystarczającą ilość.