Refleksja o czasie

 Święci żyją swoim własnym czasem.

 Czas to bezcenny skarbiec naszego doświadczenia, zasobów, darów i talentów. To nieoceniona siła, która może zmienić nasze życie, jeśli tylko nauczymy się ją szanować i wykorzystać. Czasu nie można zwielokrotnić, ale z pewnością możemy powiększyć jego wartość, wybierając mądrze to, co robimy z każdą chwilą.

 Czas jest tym, co najważniejsze w życiu. Tak naprawdę jest to jedyna rzecz, której nie możemy odzyskać. Gdy tracimy pieniądze, możemy je zarobić ponownie, ale gdy marnujemy czas, jest on stracony na zawsze.

 Czas jest jak rzeka. Nie możemy dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływająca woda, której dotknęliśmy, przepłynie już dalej. Życie zbyt krótkie, aby spędzić je na gniewie.

 Nie mówimy, że coś się kończy. To wszystko jest kwestią czasu. Wszystko jest kwestią czasu. Bez końca i początku. Wszystko płynie, na zawsze i nigdy.

 Czas jest jak rzeka, nie możesz dotknąć dwukrotnie tej samej wody, bo woda, której dotknąłeś, już minęła i nie przejdziesz przez nią ponownie. Ciesz się każdym momentem życia.

 Nie ma czasu – tak krótkie jest życie – na sprzeczki, przeprosiny, zawiść, wyjaśnienia. Jest tylko czas na kochanie, i to w tej chwili, że się tak wyrażę.

 Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tych samych wód dwukrotnie, bo woda, której dotknąłeś, pływa dalej i inna przepływa do ciebie. Tak samo chwile, które bardzo chciałbyś utrzymać, uciekają z twoich rąk, pozostawiając ci jedynie wspomnienia.

 Ważne jest nie to, ile mamy
czasu, ale to, co z nim zrobimy.

 Czas to najcenniejsza rzecz, jaką człowiek może marnować. Nie możemy go przystopować, odwrócić ani odzyskać. Właśnie dlatego tak ważne jest, aby każdą chwilę dobrze wykorzystać.