Uciekając się do wyobraźni, uciekamy w czasie.
Pamięć ma tę szczególną cechę, że wszystko zawsze wydaje się odległe, zarówno przeszłość, jak i przyszłość, podczas gdy teraźniejszość jest zawsze zajęta przez tę samą monotonną, niezmienną rzeczywistość, która zawsze jest taka sama dla wszystkich.
Czas jest rzeczą nieodwracalną, nie można go cofnąć, tylko żyć z pełnym zrozumieniem, jak cenny jest każdy moment. Nieodwołalność czasu jest czymś, co sprawia, że życie jest tak bezcenne.
A może po prostu nic? Pustka? Sen bez snu? Ciemność?
Święci żyją swoim własnym czasem.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo prąd, który przepłynął, nigdy nie przepłynie podwójnie. Ciesz się każdym momentem.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo płynie i odchodzi. Ciesz się każdym momentem życia.
Każde czasy są zepsute na swój własny, nowy sposób.
Godzina czytania jest godziną skradzioną z raju.
Czas jest jak rzeka, nie możesz dotknąć dwa razy tego samego miejsca, bo przepływa do następnego. Czas jest nienawiązalny, niepowstrzymany, niewidzialny, nieskończony i wieczny. Czy możemy go zrozumieć? Czy możemy go zatrzymać? Czy możemy chwycić go? Czy możemy go zobaczyć? Czy możemy to przetrwać?
