Czas i jego płynienie

 Godzina czytania jest godziną skradzioną z raju.

 To nie czasu nam brakuje, tylko skupienia.

 Czas jest jak rzeka, której wody spływają nieubłagalnie. Człowiek nie może dotknąć tej samej wody dwa razy, bo ta, która przepłynęła, nigdy już nie powróci.

 Czas to nie to, co zegarek pokazuje. Czas to to, co dzieje się w nas, i co my sami czynimy. Przyszłość jest tajemnicą. Przyszłość zależy od tego, co robimy w teraźniejszości.

 Czas jest najważniejszą rzeczą, którą ktoś może stracić. Możemy zyskać pieniądze, zdrowie, przyjaciół, ale czasu już nigdy. To co przepadło, przepadło na zawsze.

 Czasu nie można zatrzymać. Nie można go także odzyskać. Czas, którego nie wykorzystaliśmy, jest na zawsze stracony. W związku z tym jedynym właściwym podejściem do czasu jest taki, aby korzystać z każdej chwili maksymalnie efektywnie.

 Czas to coś, co najpierw trzeba stracić, a potem żałować, że się zmarnowało. To dziwna substancja, której zawsze jest za mało, choć nigdy jej nie brakuje.

 Czas jest postrzegany jako coś nieosobistego, obiektywnego, jako swoisty format, w którym istnieje całe nasze życie, gdy na prawdę jest – niejako paradoxalnie – najosobistowszym aspektem naszego bytowania.

 Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwukrotnie, ponieważ płynąca woda, którą dotknąłeś, już płynie dalej. Żyj każdą chwilą swojego życia do maksimum, ponieważ każda sekunda, którą tracisz, nie wraca.

 Trzeba pamiętać, że żyłam przeszłością, a to zabiera człowiekowi zbyt dużo czasu.