Jeśli nie porzucisz przeszłości, ona zniszczy Twoją przyszłość. Żyj tym, ...

 Czas jest jak rzeka. Nie możemy dotknąć tej samej wody dwukrotnie, bo płynąca woda, którą dotknęliśmy, przepływa dalej. Cieszymy się wodą, która nadchodzi.

 I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.

 Tak wiele zależy od tego, na co decydujemy się zużyć nasz czas. Nasz czas to nasze życie. A długość naszego życia jest często iluzoryczna, bo wszystko zależy od tego, jak go spędzamy.

 Czas jest zbyt powolny dla tych, którzy czekają, zbyt szybki dla tych, którzy się boją, zbyt długi dla tych, którzy smucą, zbyt krótki dla tych, którzy się cieszą. Ale dla tych, którzy kochają, czas jest wiecznością.

 Czas jest najważniejszy zasób i jego właściwe wykorzystanie jest kluczem do sukcesu. Trzeba docenić jego wartość, bo minuta stracona już nigdy nie wróci.

 Jak to mówią – czas nie guma, budzik nie sanki.

 Czas jest płynącym strumieniem, w którym znikają zdarzenia, tylko po to, by pojawić się w innym miejscu i czasie. Mijają dni, miesiące, lata, ale to co było, nigdy nie przestaje istnieć, tylko zmienia formę i miejsce.

 Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo ta woda, którą już dotknąłeś, przepłynęła dalej. Ciesz się każdą chwilą życia.

 Czas to nie to, co mija, ale to, co nadchodzi.

 Czas krótki, niepewny, świętość daleka, czyń, co czynisz.