Złote chwile

 Żyjemy w epoce, w której nadmiar wolnego czasu staje się równie niebezpieczny jak jego brak. Czas to cenny zasób, który trzeba umieć dobrze spożytkować.

 Czas jest jednocześnie najcenniejszym i najbardziej nieodzownym składnikiem naszego życia, który przemija nieubłaganie i którego nigdy nie można odzyskać.

 Pomyślność jest kwestią czasu, dyscypliny osobistej i zapału. Nie możesz zrezygnować. Musisz pracować z passioną wszystko, co masz.

 Każde czasy są zepsute na swój własny, nowy sposób.

 Czasami zapominam, jak się oddycha.

 Czas jest jak rzeka, na której płynie nasze życie. Nie możemy dotknąć tej samej wody dwukrotnie, bo woda, którą dotknęliśmy, przepływa dalej. Taka jest również chwila, która minęła, nie wróci już nigdy.

 Czas jest tylko szczególną formą przestrzeni.

 Czas to nieobecne ziarno, z którego rośnie cały świat. Nie można go zatrzymać, nie można go zapanować. Czasu nie można kupić, można go tylko przeżyć. Nie ma sensu go tracić, bo go nie odzyskamy.

 Czas jest względny i jego wartość zależy od tego, co z nim robimy. Można go marnować i tracić, ale można też przeżywać tak intensywnie, że sekunda staje się wiecznością.

 Czas to pies goniący własny ogon. Im bardziej się spieszy, tym bardziej oddala się od celu.