Po co mieszkanie, jeśli tylko ...
Po co mieszkanie, jeśli tylko jeden człowiek ma się cieszyć jego ciepłem?
Każdy pochlebca żyje na koszt człowieka, któremu schlebia.
Przyzwyczajenie jest drugą naturą człowieka.
Kłamca ma zaletę – wyobraźnię.
Można skonać pod drzwiami
ludzi, którzy za ludzi się mają.
Brak wiary w wolny rynek jest brakiem wiary w wolność.
Człowiek czynu zawsze wygląda niestosownie między gadułami.
Człowiek rozsądny dostosowuje się do świata. Człowiek nierozsądny usiłuje dostosować świat do siebie. Dlatego wielki postęp dokonuje się dzięki ludziom nierozsądnym.
Nie daj się zwyciężyć złu, lecz zło dobrem zwyciężaj.
Mam ochotę uciec stąd,
pozostać sama, zostawić wszystko. Chcę zostać sama i zastanowić się gdzie właściwie prowadzi moje życie.
Wiersz jest jak twarz ludzka –
jest jednocześnie przedmiotem,
dającym się zmierzyć, opisać, skatalogować, i apelem.
Apelu można wysłuchać,
albo można go zignorować,
lecz trudno ograniczyć się do mierzenia go metrem. Trudno mierzyć wysokość płomienia przy pomocy szkolnej linijki.