Nie wolno tracić nadziei, dopóki ...
Nie wolno tracić nadziei, dopóki człowiek żyje z człowiekiem.
Przecenianie możliwości danego człowieka może okazać się najdroższym ze wszystkich luksusów.
Nie widzą Ciebie moje oczy,Nie słyszą Ciebie moje uszy;A jesteś światłem w mej pomroczy.A jesteś śpiewem w mojej duszy.
Szum to nieprzefiltrowany człowiek, a bez filtra człowiek to tylko ruchomy chaos.
Każdy nosi w sobie dżumę, nikt bowiem nie jest od niej wolny. I trzeba czuwać nad sobą nieustannie, żeby w chwili roztargnienia nie tchnąć dżumy w twarz drugiego człowieka.
Ludziom można dawać szansę, kilka szans, sto, dwieście. Ale przychodzi moment, kiedy wyczerpują się baterie. Padają akumulatory wiary, że coś się zmieni na lepsze. Wtedy dojrzewamy do tego, że kolejna szansa nie zmieni biegu rzeki, nie przemówi do serca.
Współczucie jest jedyną rzeczą, którą można dać człowiekowi posiadającemujuż wszystko.
Nie będzie bohaterem, ale pomoże
w powołaniu bohatera do istnienia. Jego siła nigdy nie zostanie zmierzona, ale będzie sprawdzał
siłę innych. Będzie służył śmierci, choć nie będzie tego świadom,
zmieni los świata, nie wiedząc
o tym, i zainspiruje ofiarę bez zrozumienia jej sensu.
Nie należy wstydzić się ubóstwa. Istnieje o wiele więcej ludzi, którzy powinni wstydzić się swego bogactwa.
A gdy serce twe przytłoczy myśl,
że żyć nie warto, z łez ocieraj cudze oczy, chociaż twoich nie otarto.
Przykre sytuacje zapadają w pamięć, traumatyczne idą w zapomnienie bądź też zniekształcają się nie do poznania lub zmieniają w wielką, białą nicość.