Nie wolno tracić nadziei, dopóki ...

 Ludzkość składa się z poszczególnych jednostek.

 To, co prawdziwe jest w stanie przetrwać wszystko, sztuczne i tak prędzej czy później się rozleci.

 Każdy z nas jest Odysem co wraca do swej Itaki.

 -O czym mówisz?
- O grzechu.
-Co to właściwie jest?
-To, co powoduje krótkie spięcie miłości, odcina prąd życia, spycha poza nawias braci, podminowuje szczęście, zaciemnia spojrzenie, wykrzywia twarz, dławi radość,
gwałci Twoje serce.

 Najdłuższą i najtrudniejszą pracą,
jaką może podjąć człowiek, jest praca nad samym sobą.

 Po psie płaczą szczerzeI dłużej niż tu lud po bohaterze.

 Praca jest dążeniem człowieka do człowieka: nie może ona zmierzać w pustkę. Zawsze wiąże nas z ludźmi, jeśli nie wprost, to przynajmniej pośrednio.

 Głupcy pytają innych, mądry człowiek pyta samego siebie.

 Fundamentalnym faktem ludzkiej egzystencji jest człowiek z człowiekiem.

 A gdy serce twe przytłoczy myśl,
że żyć nie warto, z łez ocieraj cudze oczy, chociaż twoich nie otarto.