Człowiek prawdziwie religijny nie powinien ...
Człowiek prawdziwie religijny nie powinien żałować swej przeszłości - ona była warunkiem jego powołania.
Wcale się nie pokłócili, ona po prostu po
kilku tygodniach spojrzała trzeźwym okiem
na to mieszkanie, którego się nie da
posprzątać, na tego mężczyznę, którego
się nie da ocalić. I tyle. I spakowała się. I wyszła.
Przypomnij im, że powinni podporządkować się zwierzchnim władzom, słuchać ich i okazywać gotowość do wszelkiego dobrego czynu: nikogo nie lżyć, unikać sporów, odznaczać się uprzejmością, okazywać każdemu człowiekowi wszelką łagodność.
Tylko niektórzy ludzie umieją znieść dobrobyt.Innych ludzi, oczywiście.
Ile ludzi, tyle zdań.
Geniusz ludzki może oddychać swobodnie tylko w atmosferze wolności.
Racja jest jak dupa. Każdy ma swoją.
Nic tak nie łączy ludzi jak miłość do tych samych książek.
Ze wszystkich ruin świata,bez wątpienia najbardziej smutną jest ruina człowieka.
Nie można rozmawiać serio z ludźmi nie mającymi poczucia humoru.
Człowiek nie ma prawa sądzić innego człowieka i nie może brać prawa w swoje ręce.