Człowiek prawdziwie religijny nie powinien ...
Człowiek prawdziwie religijny nie powinien żałować swej przeszłości - ona była warunkiem jego powołania.
Człowiek zasługuje na pochwałę lub naganę tylko za takie czyny, których podjęcie lub odrzucenie leży w jego mocy.
Kłóćcie się, ile chcecie, niech latają talerze, ale nigdy nie kończcie dnia bez zgody.
Nie wtrącaj się w nie swoje sprawy. Nie naprawiaj komuś życia, pracy ani związku, jeśli nikt Cię o to nie prosi. Zajmij się swoimi sprawami, a jeśli masz za dużo czasu, to napisz wiersz, lub umyj okna. Ale nie wtrącaj się do życia innych ludzi, bo prędzej czy później niechcący dostaniesz łokciem w oko.
Łatwiej wybaczamy tym, którzy nas nudzą w niż tym, których my nudzimy.
Dobrych ludzi nikt nie zapomina.
W życiu za wszystko się płaci. Za dobro i za zło. Za wszystko.
Kto zdobył serce człowiecze, posiadł całego człowieka.
Każdy jest jak książka, tylko ludzie mają róże okładki.
Każdy nosi w sobie dżumę, nikt bowiem nie jest od niej wolny. I trzeba czuwać nad sobą nieustannie, żeby w chwili roztargnienia nie tchnąć dżumy w twarz drugiego człowieka.
Najdalej zajdzie ten człowiek, który nie wie, gdzie idzie.