Największy jest ból, gdy rany ...
Największy jest ból, gdy rany zadają najbliżsi. Nieszczęścia temperują ludzi.
Wiersz jest jak twarz ludzka –
jest jednocześnie przedmiotem,
dającym się zmierzyć, opisać, skatalogować, i apelem.
Apelu można wysłuchać,
albo można go zignorować,
lecz trudno ograniczyć się do mierzenia go metrem. Trudno mierzyć wysokość płomienia przy pomocy szkolnej linijki.
Za co człowiek na bliźnich tak często uderza.Jak na dzikie zwierzęta? - Bo ma w sobie zwierza.
Jednostka gubi się w gąszczu wieżowców, pomiędzy sznurami kolorowych samochodów, bezustannie natrafia na swoje odbicie: przegląda się w gładkich karoseriach, szklanych witrynach, spotyka swój schematyczny obraz w płachtach plakatów
i świetlnych reklamach.
Naga prawda nie pasuje już do naszego świata, odkąd ojciec Adam sprawił sobie pierwsze ubranie.
Gdyby ludzie byli dobrzy tylko
ze strachu przed karą albo w nadziei
uzyskania nagrody, byłoby to bardzo przykre.
Ludzi można z grubsza podzielić
na dwie kategorie: miłośników kotów i osoby poszkodowane przez los.
Rozdwojenie człowieka to koniec człowieka.
If a man is not a gentleman,whatever he knows is bad for himjeśli człowiek nie jest dżentelmenem,cokolwiek wie, jest dlań szkodliwe.
Jesteśmy myślami pełnymi uczuć
i uczuciami, które chcemy zrozumieć.
Jak szczęśliwie żyliby niektórzy, gdyby
o sprawy innych ludzi tak samo mało
troszczyli się, jak o swoje własne.