Nigdy nie będzie postępowym coś, ...
Nigdy nie będzie postępowym coś, co nie wyrasta z ludzkiej wolności i moralnego współdziałania.
A to jest najważniejsze, tak mi się przynajmniej wydaje - być w zgodzie z samym sobą i wiedzieć, kim się jest.
Człowiek ma w sobie kosmos.
Wszystko dałoby się rozwiązać, gdyby ludzie ze sobą rozmawiali. Tylko komunikowanie się za pomocą słów przynosi efekty. Milczenie rodzi milczenie, wreszcie pojawia się głucha cisza, która zalega jak beton.
Dobrze jest ufać.
Nie ufać jeszcze lepiej.
Czymże jest czas? Jeśli nikt mnie o to nie pyta, wiem. Jeśli pytającemu usiłuję wytłumaczyć, nie wiem.
Zgięte kolana i złożone puste ręce są pierwotnymi gestami wolnego człowieka.
Jestem pewny tego co robię i wartości, które reprezentuję, więc nie muszę pajacować ani się przymilać do nikogo żeby coś osiągnąć w życiu.
Człowiekowi często zdaje się, że się już skończył, że się w nim nic więcej nie pomieści. Ale pomieszczą się w nim jeszcze zawsze nowe cierpienia,
nowe radości, nowe grzechy.
Bliźni to nie ten którego lubię; to każdy, który się do mnie zbliża; każdy bez wyjątku.
Człowiek, jak kot, do miejsca się przyzwyczaja.