Ludzie są przewrotni nie tyle ...

 Niechże pan nie posługuje się obcym wyrazem „ideały”.
Przecież na określenie tego mamy piękne rodzime słowo: kłamstwa.

 Słowo ludzkie jest jak pęknięty garnek, na którym wybijamy melodie dla tańczących niedźwiedzi,
choć chcielibyśmy poruszyć gwiazdy.

 Człowiek znacznie więcej wie, niż rozumie.

 Ponieważ współczucie w stosunku do zwierząt jest tak nierozerwalnie związane z dobrocią charakteru, można zaufać poglądowi, że jeśli ktoś jest okrutny wobec zwierząt, to nie może to być dobry człowiek.

 Zbyt wielu ludzi wdrapuje się na krzyż tylko po to,żeby można było ich widzieć z większej odległości,nawet jeśli w tym celu trzeba trochę podeptać Tego,który znajduje się na Krzyżu od tak dawna.

 Może rzeczywiście dopiero po ciężkim kryzysie człowiek poznaje siebie naprawdę, może trzeba dostać w kość, żeby zrozumieć, czego właściwie chce się od życia.

 Nie ufam ludziom, którzy są całkowicie pewni tego, co mówią.

 Myślałam o tym, jak to człowiek latami
siedzi i czeka, aż zacznie się jego życie.

 Kiedy nic już nie ma, wszystko ci odebrano, pozostaje tylko nadzieja - nadzieja do samego końca.

 Człowiek, który nie jest wolny, zawsze idealizuje swoją niewolę.