Człowiek jest tym, co zje.

 Ani ludzi, ani świata nie widzimy takimi, jakimi są, ale takimi, jakimi widzieć się nauczyliśmy.

 Ponieważ współczucie w stosunku do zwierząt jest tak nierozerwalnie związane z dobrocią charakteru, można zaufać poglądowi, że jeśli ktoś jest okrutny wobec zwierząt, to nie może to być dobry człowiek.

 Ludzie mali nie cierpią swojej skali.

 Człowiek może wierzyć w rzeczy niemożliwe, lecz nigdy w nieprawdopodobne.

 Mówisz: ciałem człowieczym trzeba schodzić nisko, najniżej,
bo radosna w locie tym wieczność jest kołyską zrodzoną na krzyżu.

 Wymyślając aforyzmy trudno nie wymyślać ludziom.

 Jedna jest armia,
jedno jest polskie wojsko
i jedna jest Polska.

 Człowiek odkrywa siebie, kiedy zmierzy się z przeszkodami.

 Kto jest wewnętrznie dobrze usposobiony i uporządkowany, nie zważa na dziwne i przewrotne ludzkie podstępy.

 Z mądrym człowiekiem, to i pogadać ciekawie.