To człowiek chory, tak, jak i ty. On nie pogardzam tylko nikomu nie wierzy.
Jednostka gubi się w gąszczu wieżowców, pomiędzy sznurami kolorowych samochodów, bezustannie natrafia na swoje odbicie: przegląda się w gładkich karoseriach, szklanych witrynach, spotyka swój schematyczny obraz w płachtach plakatów
i świetlnych reklamach.
Bogactwo człowieka mierzy się rzeczami, z których on spokojnym sercem rezygnuje.
Wariaci i dzieci zawsze mówią prawdę.
Tylko ten kto ma odwagę mówić to, co myśli, zasługuje na pełne zaufanie. Być może człowiek taki wyrazi się czasem niezręcznie, a nawet niegrzecznie, ale nie będzie mnie oszukiwał.
Człowiek wierzy, musi wierzyć bez cienia wątpliwości w swe osobiste szczęście, w swój los.
Nie wolno tracić nadziei, dopóki człowiek żyje z człowiekiem.
A człowiek zdenerwowany jest podwójnie niebezpieczny.
Człowiek jest tajemnicą - z tajemnicy przybywa i w tajemnicę odchodzi.
Człowiek, który chce być tylko człowiekiem, szybko nim przestanie być.
