Była jak słoneczny dzień, ciasto truskawkowe i bitwa na śnieżki ...

 Po to mam oczy, by samodzielnie oglądać świat, nie potrzebuję pomocy innych.

 Niestety najczęściej tak w życiu jest, że nie wiemy komu możemy zaufać. Bliscy potrafią zdradzić, a zupełnie obcy przyjść z pomocą. Większość ludzi woli ufać wyłącznie sobie, bo to najlepszy sposób żeby się nie sparzyć. Zaufanie to krucha rzecz. Raz zdobyta pozwala korzystać z ogromnej swobody, ale utracona jest nie do odzyskania.

 Jeśli od czasu do
czasu nie narobisz sobie wrogów, oznacza to, że jesteś tchórzem - albo jeszcze gorzej.

 Kto dobrze zna samego siebie, ten czuje swoją nieprawość i nie lubuje się w pochwałach ludzkich.

 Dobrych ludzi nikt nie zapomina.

 Nic tylko chłód i pustka.

 Im bardziej człowiek będzie się stawał człowiekiem, tym bardziej będzie odczuwał potrzebę adoracji i to coraz wyraźniejszą, coraz czystszą, coraz wspanialszą.

 Ludzie mogą wątpić w to co mówisz,
ale uwierzą w to co robisz.

 Być dla kogoś ciężarem to równie okropne przekleństwo, jak znoszenie stałej obecności demona we własnym ciele

 Zawsze istnieje człowiek bardziej cierpiący od ciebie.