Jakże uroczą istotą jest człowiek, jeżeli jest człowiekiem.

 Człowiek świeżo wyrwany z objęć śmiertelnego zagrożenia i stanu napięcia, staje się gadatliwy i podniecony.

 Krzyczą tylko ci ludzie, którzy mają zbyt ubogie słownictwo, żeby szeptać.

 W mowie pewnych ludzi słychać błędy ortograficzne.

 Czasami ludzie wokół ciebie
nie będą rozumieć twojej drogi.
Nie muszą, ona nie jest dla nich.

 Kiedy człowiek pokona przestrzeń międzyludzką?

 Człowiek jest tym, o czym przez cały dzień myśli.

 Pokora i delikatność nie są cnotami słabych, lecz mocnych, którzy nie potrzebują źle traktować innych, aby czuć się ważnymi.

 A moja prawda jak struna drga, radośnie woła lub cicho łka.

 Prawdziwym szacunkiem nie jest to, jak zachowujemy się przy danej osobie, ale to, jak mówimy o niej, kiedy nie ma tej osoby w naszym towarzystwie.