Pisanie to ciężki kawałek chleba, który rzadko bywa sprawiedliwie wynagradzany.

 Czasem zależy nam na kimś i
lubimy spędzać z nim czas, ale
to nie wystarcza, żeby być razem.

 Znać drugiego człowieka, to nie znaczy
wiedzieć jaki jest jego ulubiony kolor, dzień
czy owoc. Znać drugiego człowieka, to znaczy
wiedzieć jakie słowo doprowadzi go do łez,
a jakie do śmiechu. Umieć go pocieszyć,
a zarazem smucić się razem z nim.

 Człowiek może ci powiedzieć miliony pięknych słów, ale kiedy patrzysz na jego zachowanie, dostajesz wszystkie odpowiedzi.

 Z człowiekiem jest jak z polem: czasami biegnie przez nie żyła złota, ale właściciel nic o tym nie wie.

 Nie ma nic niemożliwego dla człowieka, jeśli nie musi tego sam zrobić.

 Dziecko, które w nas mieszka, ufa,
że istnieją gdzieś mędrcy znający prawdę.

 Trudności w twoim życiu nie przychodzą po to, by cię zniszczyć, ale by odkryć twój potencjał i możliwości.

 Musisz odróżnić prawdziwe szczęście od złudzeń, które cię niszczą.

 Istota cierpienia jest nie do poznania, chociaż jest nam wszystkim wspólna.

 Opiekować się istotą ludzką wcale nie jest rzeczą prostą.