Człowiek zyskuje wolność, gdy uwolni się od swego otoczenia. Tylko ...

 Próżność - to najżałośniejsza postać miłości do ludzi, którą, gdy nie stać nas na samych siebie, każe nam żyć nie tyle dla drugich, ile przez drugich i w oczach drugich.

 Z dowcipów o wariatach można by stworzyć wizerunek niejednego normalnego człowieka.

 Jedyna rzecz, której można być pewnym na tym świecie, to tabliczka mnożenia.

 Człowiek jest odpowiedzialny nie
tylko za uczucia, które ma dla innych,
ale i za te, które w innych budzi.

 Serce i umysł rzadko kłamią jednocześnie.

 Jednostka gubi się w gąszczu wieżowców, pomiędzy sznurami kolorowych samochodów, bezustannie natrafia na swoje odbicie: przegląda się w gładkich karoseriach, szklanych witrynach, spotyka swój schematyczny obraz w płachtach plakatów
i świetlnych reklamach.

 Wszyscy od czasu do czasu bywamy
niemili. Wszyscy robimy rzeczy, które
bardzo chcielibyśmy cofnąć. Te żale
stają się częścią tego, kim jesteśmy, wraz
ze wszystkim innym. Jeśli ktoś próbuje to
zmienić, to tak, jakby chciał gonić chmury.

 Każdy pochlebca żyje na koszt człowieka, któremu schlebia.

 Człowiek jest najgorszym źródłem prawdy o sobie.

 Czy biały, czy czarny niewolnik, czy pod przemocą niesprawiedliwego prawa, czy pod łańcuchami jęczy, człowiek jest i w niczym się
od nas nie różni.