Człowiek jest uczniem, cierpienie jest jego nauczycielem.

 Żadna kula nie przeszywa ludzkiego serca z taką siłą, jak dobrze postawiona kropka na końcu zdania.

 Zwykle ludzie umierają wtedy,
kiedy się tego najmniej spodziewają.

 Nie można zmarnować człowieka, który
jest na tyle szalony by mówić prawdę.

 A gdy serce twe przytłoczy myśl,
że żyć nie warto, z łez ocieraj cudze oczy, chociaż twoich nie otarto.

 Naga prawda nie pasuje już do naszego świata, odkąd ojciec Adam sprawił sobie pierwsze ubranie.

 Tu właśnie chodzi o to, by mieć wokół tych, co są cenniejsi niż złoto.

 To człowiek chory, tak, jak i ty. On nie pogardzam tylko nikomu nie wierzy.

 Łzy popłynęły, zanim zdołał je powstrzymać, gorące, lecz natychmiast zamarzające na twarzy, ale cóż za sens ocierać je, albo udawać, że nie płyną?

 W ludziach cenię tylko odwagę, całą resztę można udawać.

 Trudno przytulić kogoś nieprawidłowo.