Człowiek musi przejść przez różne etapy, zanim wypełni swe przeznaczenie.

 Milczenie zawsze daje przewagę,
wierzył Howard, szczególnie w kontaktach
z ludźmi o ograniczonej inteligencji. Twoje milczenie wywołuje u nich wrażenie, że
wiesz o świecie o wiele więcej niż oni sami.
Brak reakcji usuwa im grunt spod nóg
o wiele skuteczniej niż wszelkie słowa.
Poza tym, w przeciwieństwie do słów,
treści ciszy nigdy nie można przekręcić.

 Ludzie częściej marzą o powrotach niż o odjazdach.

 Człowiek, który dla interesu poświęca swój honor, traci i swój honor, i swój interes.

  W człowieku jest taka tajemnicza strefa ziemi niczyjej, na której istnieje ludzka wolność wyboru, która nie poddaje się ani determinizmowi biologicznemu, ani determinizmowi kulturowemu. Determinizm kiepsko pasuje do opisywania ludzkiego świata.Tu leży moim zdaniem istota człowieczeństwa. Mogę słuchać obowiązującego w przyrodzie dyktatu zasady darwinowskiej, ale nie muszę. Bo w mojej ludzkiej mocy jest zadrwić sobie z tego dyktatu i obrać drogę terrorysty, świętego albo wolontariusza.

 Człowiek jest mieszaniną pychy i nikczemności, wielkości i nędzy; pragnie cnoty, a służy grzechowi; pragnie trwałego szczęścia, a goni za chwilowymi rozkoszami;
pan ziemi i nędzny robak.

 Błogosławieni, którzy potrafią

śmiać się z własnej głupoty,

albowiem będą mieć ubaw do końca.

 Głupiec zawsze znajdzie głupszego od siebie, który będzie go uwielbiał.

 Jutro, jutro kręci się w kółko i kręcić się będzie od dnia do dnia, aż do ostatniej głoski czasookresu, a wszystkie wczoraj, to były pochodnie, które w drodze do śmierci przyświecały naszej głupocie.

 Normalność nie jest kwestią statystyki.

 Nic tylko chłód i pustka.