Człowiek ukuwa sobie maksymy, żeby zapełnić dziury we własnym charakterze.

 Dlaczego niektórzy próbują iść pod prąd naturalnego porządku świata, to znaczy walki o przeżycie za wszelką cenę?

 Nic tak nie niszczy człowieka od środka, jak udawanie, że wszystko jest dobrze.

 Nie można zmarnować człowieka, który
jest na tyle szalony by mówić prawdę.

 Apfelbaum widział, jak przez słabo oświetloną stację kolejową bezszelestnie przetacza się tuman czasu.

 Największym skarbem są osoby, przy których zawsze możesz być sobą.

 Ludzie zawsze dojrzą to, co ich w ogóle nie powinno obchodzić.

 Ukórz się, dumny człowieku,i przede wszystkim złam swoją dumę.

 Dlaczego uwierzyłaś w kłamstwa, a nie wierzysz w prawdę?

 Człowiek, który żyje jak zboże, staje się słomą historii.

 Kolejność poznawania rzeczy stanowi ostatecznie o indywidualności człowieka.