W dzisiejszym świecie trudno być dobrym.
Wszyscy czekają na nasze błędy. To
przecież najlepiej się sprzedaje.

 Człowiekowi szkodzi, kiedy jest zniewolony, ale też jeśli ma za wiele wolności.

 Fabryką władzy jest sfera publiczna i fabryka ta musi pracować nieustannie, a nie raz na cztery lata.

 Nie wypieram się swoich błędów, bo dzięki nim jestem tym, kim jestem.

 Człowiek tworzy jakąś rzeczywistość, a potem staje się jej ofiarą.

 Nie widzimy jednak dwóch rzeczy – tego, że można być dla kogoś tylko pierwszym wyborem albo żadnym, bo pomiędzy nimi jest tylko nasza nadzieja. Druga rzecz jest za to taka, że nadzieja – zgodnie ze słowami Stephena Kinga – to największe skurwysyństwo jakie wyszło z puszki Pandory.

 Człowiek myślący niczego nie przyrzeka z wyjątkiem tego, że pozostanie myślącym człowiekiem.

 Człowiek ma dar kochania, lecz także dar cierpienia.

 To nie byli źli ludzie. Oni się po prostu lepiej ubierali.

 Wszyscy cenią sobie twoją szczerość, dopóki nie jesteś szczery na ich temat, wtedy jesteś dupkiem.