Największym urokiem świata jest urok drugiego człowieka.

 Ludzie chętnie wierzą w to, czego pragną.

 Tylko człowiek który ma odwagę mówić to, co myśli, zasługuje na pełne zaufanie. Być może wyrazi się On czasem niezręcznie, a nawet niegrzecznie, ale nie będzie mnie oszukiwał. Reasumując - Zrań mnie prawdą ale nigdy nie pocieszaj mnie kłamstwem.

 To człowiek chory, tak, jak i ty. On nie pogardzam tylko nikomu nie wierzy.

 Wtedy pycha człowieka będzie poniżona, a upokorzona ludzka wyniosłość.

 Ogromnie wiele słów potrzeba, by nie powiedzieć prawdy.

 Dawać - nie pytając, co z tego będzie; dawać - nie licząc, co się daje.

 Kiedy ktoś na okrągło Cię rani, pomyśl o nim jak o papierze ściernym. Może Cię podrapać i lekko zranić, ale w końcu Ty będziesz obrobiony i wypolerowany, a on stanie się bezużyteczny.

 Okazuje się, że jestem taki jak wszyscy ludzie – widzę świat nie takim jaki jest, lecz jakim chciałbym go widzieć.

 Każde z nas kłamie.

 Staraj się być mądrzejszym od innych, ale nie mów im tego.