Dobrze jest ufać.
Nie ufać jeszcze lepiej.

 Trzeba nauczyć się akceptować to, czego nie można zmienić, nawet jeśli się tego nie lubi.

 Ludzie skłonni są myśleć, że to, co jest legalne, musi być dobre.

 Nie wiń za nic nikogo w swoim życiu, dobrzy ludzie dają szczęście, źli - doświadczenia, najgorsi ludzie dają ci dobre lekcje, a najlepsi piękne wspomnienia.

 Nie umiem prosto z mostu powiedzieć "kocham". Dla mnie to jak skok z krzesła z pętlą na szyi. Za dużo było ucieczek, śmiechu, albo "spier****" w odpowiedzi.

 I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.

 Nigdy nie zapominaj 3 typów ludzi w swoim życiu:
1. Tych, którzy pomogli Ci w trudnych chwilach.
2. Tych, którzy Cię w nich zostawili.
3. Tych, którzy Cię w nie wpakowali.

 Zauważyłem, że nawet ludzie, którzy
twierdzą, że wszystko jest przeznaczeniem
i że niczego nie możemy zmienić rozglądają
się na boki, chcąc przejść przez ulicę.

 Pamiętam. Pamiętam wszystko.
I to boli mnie najbardziej.

 Przeprowadźmy mały sprawdzian wytrzymałości duszy na ból. Pozwól mi się przekonać,
jak wiele cierpienia potrafisz znieść.