Ludzi należy brać jakimi są.

 W sobie tylko różnicę tę od innych widzę,
że umiem poznać prawdę, a fałszem się brzydzę.

 Myślałam o tym, jak to człowiek latami
siedzi i czeka, aż zacznie się jego życie.

 Głupiec tak się męczy wysiłkiem, że nie potrafi nawet dotrzeć do miasta.

 Tytuły nie mają znaczenia - odparł krótko ojciec - dopóki ludzie są nam posłuszni.

 Oblicze odbija się w wodzie, a w sercu odbija się człowiek.

 Ludzie byli sobie kiedyś bliżsi, broń nie niosła tak daleko.

 Ani ludzi, ani świata nie widzimy takimi, jakimi są, ale takimi, jakimi widzieć się nauczyliśmy.

 Najlepsze co można dzisiejszemu człowiekowi ofiarować - to czas.

 Dlaczego nie miałbym mówić tego, co myślę?
Dlaczego mam ukrywać swoje uczucia,
uśmiechać się i mówić
dokładnie takie same rzeczy, jak wszyscy.