Znać drugiego człowieka, to nie znaczy
wiedzieć jaki jest jego ulubiony kolor, dzień
czy owoc. Znać drugiego człowieka, to znaczy
wiedzieć jakie słowo doprowadzi go do łez,
a jakie do śmiechu. Umieć go pocieszyć,
a zarazem smucić się razem z nim.
Odrobina dobra okazana drugiemu człowiekowi
lepsza jest niż cała miłość do ludzkości.
Nie można być dość wybrednym przy wyborze rodziców.
Ludzie zbyt nisko cenili samych siebie i dlatego pewnego dni,
już przed wiekami zaczęli podawać się za świadectwa
i tytuły, by móc sobie samym spojrzeć w oczy.
O tym, co jest prawdziwe, a co nie, każdy musi zdecydować we własnym sercu i serce każdemu podpowie.
Najkrótsze słowa - tak i nie,
a wymagają największego namysłu.
Świat jest mały, ostatecznie wszyscy kiedyś spotkamy się w łóżku.
Niech szaleństwa ojca będą przestrogą a nie usprawiedliwieniem.
Człowiek musiał popsuć trochę swoją naturę, bo nie rodzi się wilkiem, a jest wilkiem.
Jeśli chcesz człowieka uszczęśliwić, nie dodawaj nic do tego, co posiada, ale ujmuj mu kilka z jego życzeń.
Taki jest świat: każdemu się wydaje, że jest lepszy od sąsiada.
