Znać drugiego człowieka, to nie znaczy
wiedzieć jaki jest jego ulubiony kolor, dzień
czy owoc. Znać drugiego człowieka, to znaczy
wiedzieć jakie słowo doprowadzi go do łez,
a jakie do śmiechu. Umieć go pocieszyć,
a zarazem smucić się razem z nim.
Pisanie to dziwna rzecz, przyjacielu, moim zdaniem najbardziej zadziwiająca
i najstraszniejsza rzecz, jaką może czynić człowiek – i dodał, przybierając jeden ze swych oszczędnych uśmiechów:
- Czytanie także.
Nigdy nie dopuściłem do tego, aby
szkoła przeszkadzała mi w kształceniu się.
Człowiek mądry broni swojej słuszności spokojnie i bez gniewu. Gdy głupiec ma słuszność, broni jej z wrzaskiem, gdy jej nie ma - sypie obelgami. (Karol Juliusz Weber)
Nasze smutki są radościami naszych wrogów
Siła małych ludzi leży w ich liczbie.
Człowieka, która czyta poezjo, jest trudniej złamać niż tego, który jej nie czyta.
Nie możesz być mimozą, gdzie nie trzeba, nie możesz okazać słabości, gdy trzeba pokazywać pazury.
Człowiek świecki jest bez czytania w pewnym stopniu niepełny.
Każdy człowiek jest jak Księżyc. Ma swoją drugą stronę, której nie pokazuje nikomu.
Człowiek! [...] to brzmi dumnie!
