Gdzie człowiek, tam i okazja do wyświadczania dobrodziejstw.

 Nie jestem gadułą. Chyba, że złapię z kimś kontakt, wtedy dostaję słowotoku.

 Dobrych ludzi nikt nie zapomina.

 Istnieją ludzie, którzy sądzą, że wszystko, co czyni się z poważną miną, jest rozsądne.

 Ludzie znają całą prawdę i jeszcze coś więcej. I to coś więcej jest najgorsze.

 Człowiek potrafi uczynić i to, czego nie zdoła ogarnąć jego wyobraźnia. Jego czoło przecina galaktykę absurdu.

 Tylko ten, kto ma odwagę mówić to, co myśli, zasługuje na pełne zaufanie. Być może człowiek taki wyrazi się czasem niezręcznie, a na­wet niegrzecznie, ale nie będzie mnie oszukiwał.

 Serce i umysł rzadko kłamią jednocześnie.

 Ten, kto nie rozumie twojego milczenia, najprawdopodobniej nie zrozumie twoich słów.

 Człowiek rozsądny dostosowuje się do świata. Człowiek nierozsądny usiłuje dostosować świat do siebie. Dlatego wielki postęp dokonuje się dzięki ludziom nierozsądnym.