Największa głupota ludzka: bać się co ludzie powiedzą.

 Próżność - to najżałośniejsza postać miłości do ludzi, którą, gdy nie stać nas na samych siebie, każe nam żyć nie tyle dla drugich, ile przez drugich i w oczach drugich.

 Człowiek najgłośniej wydziera się w pieluszkach.Potem stopniowo spuszcza z tonu.

 Ludzie dobrzy dla zwierząt bywają potworni w stosunku do bliźnich swoich.

 Jeśli naprawdę chcesz realizować
marzenia, musisz cierpieć, bo dzięki temu
będą coś znaczyły, gdy dotrzesz na szczyt.

 Człowiekowi często zdaje się, że się już skończył, że się w nim nic więcej nie pomieści. Ale pomieszczą się w nim jeszcze zawsze nowe cierpienia,
nowe radości, nowe grzechy.

 Nie można być wielkim człowiekiem tanim kosztem.

 Możesz rozpamiętywać
i ubolewać w nieskończoność,
ale nie cofniesz czasu.
Jedyne, na co masz wpływ,
to przyszłość.

 Wszystkie ciemności są do siebie podobne, a sprawy ludzkich nadziei i poszukiwań nie mieszczą się w generalnych sądach.

 Serce i umysł rzadko kłamią jednocześnie.

 Jest wątpliwe, czy na przestrzeni ostatniego tysiąclecia zaszły jakieś istotne zmiany w człowieku, w zamian jednak zdobył on w tym okresie niespotykaną dotąd władzę nad otaczającą go przyrodą. Władza ta nie wynika jednak z rozwoju indywidualnego i biologicznego, lecz społecznego.