Dajcie mi punkt oparcia, a ...

 Całe życie filozofa nie jest niczym innym jak medytacją nad śmiercią.

 Życie człowieka jest jak pudełko zapałek. Brać je zbyt poważnie byłoby głupotą, ale znowu zlekceważyć niebezpiecznie

 Nie przyjmą cię do szkoły bo śmierdzisz

 Oto przysłowie filozoficzne „niech niczego nie będzie zbyt wiele” winniśmy stosować nie tylko do obyczajów, ale i do słów; cokolwiek bowiem przekracza miarę, jest skażone.

 Człowiek, który ma dlaczego możemy żyć może znieść prawie każde jak

 Cóż nam bowiem pozostało z tych długich, bezkresnych przestrzeni, które przemierzaliśmy w defiladach, procesjach, pielgrzymkach, krucjatach i wyprawach, jeśli nie ten niewielki punkt w przestrzeni, który jestem ja sam, ja, ten jedyny punkt, na którym skupia się i koncentruje cała masa mojej świadomości rzeczywistości.

 Where there is a will there is a waygdy istnieje wola, znajdzie się sposób.

 Człowiek rodzi się wolny, a wszędzie jest w okowach. Kto myśli, że jest panem zwierząt, bardzo się myli, jest tylko ich stróżem. A jego obowiązkiem jest służyć im do póki żyje. Jeżeli nie służy, jest gorszy od zwierząt.

 Człowiek to tylko paproć, rośnie między skałami, w miejscach, do których słońce nie dociera. Rodzi się, rośnie, ginie. Ale potem, do pełnego cyklu potrzeba kilkudziesięciu lat. A wszakże, życie paproci to tylko krótki moment w nieskończoności wszechświata.

 Kto nie mu odwagi nazwać rzeczy po imieniu, tego mogą kiedyś słusznie ukamienować.