Wiedza jest obrazem prawdy.

 Człowiekiem jesteś, pewnie niewiele rzeczy rozumiesz. Ale to, co ci dano do pojęcia, staraj się pojąć tak dobrze, jak tylko potrafisz. Nic innego życie od ciebie nie domaga się w tej chwili.

 Całe życie filozofa nie jest niczym innym jak medytacją nad śmiercią.

 Powinniśmy szukać nie tyle sensu w życiu, ile doświadczać go tak intensywnie, by poczuć, że to życie samo w sobie ma sens. Ciężko jest zrozumieć prawdziwe znaczenie życia, kiedy jesteśmy zawłaszczeni przez codzienne obowiązki, rachunki do zapłacenia, telewizję do obejrzenia. Ale kiedy na chwilę zatrzymamy się i odetchniemy, możemy doświadczyć prawdziwej radości z każdego przeżytego momentu.

 Tak bardzo pragnę, żeby strach przed, dobrą decyzją mnie opuścił, niestety on nie chce odejść...

 Człowiek urodzony z kobiety, żyje krótko i jest nasycony niepokojami. Wynurza się jak kwiatek i więdnie, ucieka jak cień i nie trwa.

 Nie staraj się zrozumieć wszystkiego, bo wszystko stanie się niezrozumiałe.

 Każde twierdzenie filozofa daje się zbić z taką samą łatwością, z jaką można go dowieść, nie wykluczając powyższego twierdzenia.

 Mam tyle historii do opowiedzenia. Niektórych z nich nawet już nie pamiętam.

 Dla całego świata możesz być nikim, dla kogoś możesz być całym światem.

 Człowiek tworzący kulturę musi tkwić w kontekście, w jakim działa i nad jakim prowadzi namysł. Stale czyha na nas niebezpieczeństwo życia w laboratorium. Nasza wiara nie jest wiarą-laboratorium, lecz wiarą-drogą i wiarą historyczną. Bóg objawił się jako dzieje, nie jako kompendium oderwanych prawd. Boję się laboratoriów, bowiem tam wyabstrahowuje się problemy i zabiera je
do domu, żeby je udomowić, polakierować,
poza ich kontekstem.