Cnotę widać wyraźniej w czynach ...
Cnotę widać wyraźniej w czynach niż w ich braku.
Nieprzerwane powodzenie nie wytrzyma żadnego ciosu. Lecz kto nieustannie zmaga się ze swoją niedolą, ten cierpieniom zawdzięcza hart, i nie ustąpi przed żadnym złem; a nawet jeśli upadnie, będzie walczył jeszcze na klęczkach.
Jedynie dwie rzeczy czynią nas szczęśliwymi: wiara i miłość.
Odnaleźć stałość w odczuwanych
sprzecznościach – oto jest cel
walki z samym sobą.
Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odmawia bycia tym, czym jest. Inne stworzenia potrafią zadowolić się tym, że są tym, czym są. Jakiś dąb, na przykład, nie wyobraża sobie, że mógłby stać się aniołem, po prostu jest dębem. Tylko człowiek odmawia akceptacji siebie.
Życie to poszukiwanie stałości w zmienności, usiłowanie zrozumienia, potrzeba miłości, wartość pamięci, cierpienie z powodu przemijania, doświadczenie samotności i zdumienie nad tajemnicą bytu. Przy tym wszystkim trzeba mieć jakiś dystans, rozumieć groteskę bytu, umieć się śmiać.
Człowiek to tylko strzępek całego wszechświata. Ale jest to pomyślne strzępek. W sobie nosi resztę wszechświata.
Sztuka życia - to cieszyć się małym szczęściem.
Cała prawda o człowieku, zapisana jest głęboko w nim samym - w miejscu, do którego nikt inny nie ma dostępu. Tym innym, pozostają jedynie domysły.
Auta nie kierują same, ludzie nie żyją sami. Nie ma nic takiego jak los, wszystko zależy od nas. Jeżeli upadniesz - to ty upadłeś, jeżeli zwyciężysz - to ty zwyciężyłeś, jeżeli będziesz szczęśliwy - to ty będziesz szczęśliwy.
Wielka jest obojętność nieba.