Chwalebna jest w życiu równowaga ...
Chwalebna jest w życiu równowaga i zawsze to samo oblicze.
Nie zawsze mów co wiesz,
ale zawsze wiedz co mówisz.
Komu za bardzo zależy na rozumieniu tego, co inni o nim mówią, ten jest zawsze niepewny swoistego sposobu bycia, staje się jak przekupny aktor, który wszędzie nosi maskę i ukrywa swoje prawdziwe oblicze. On sam nie wie, czym jest, a zna siebie jedynie z lakonicznych ocen innych.
Człowiek, który nie zna niczego poza swoją specjalizacją, traci zdolność myślenia; staje się maszyną, która wykonywała zadanych jej czynności. Nie jest wtedy zdolny do mądrości, bo mądrość domaga się ogólnego zrozumienia świata, a to zrozumienie jest rzeczą, której specjalista nie ma pojęcia.
Całe życie filozofa nie jest niczym innym jak medytacją nad śmiercią.
Czymże jest myślenie? Wydaje się, że jest to najprostsze z zadań ludzkiego umysłu i z natury jego charakterystyczna funkcja. Ale pomimo to, niewielka część ludzi rozważa tego rodzaju działanie umysłu jako coś wartościowego dla rozważań filozoficznych.
Wszystko idzie, wszystko powraca;wiecznie toczy się koło bytu.
To nie jest rzecz trudna do zrozumienia, co jest; trudnym jest zrozumienie, co być oznacza.
Życie jest sztuką umierania.
Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odmawia bycia tym, czym jest. Inne stworzenia są tym, czym są; człowiek jest tym, czym jest, jest tym, kim sam się staje.
Ja was uczę nadczłowieka. Człowiek jest czymś, co pokonanym być powinno.