Błądzenie jest rzeczą ludzką, ale ...
Błądzenie jest rzeczą ludzką, ale dobrowolne trwanie w błędzie jest rzeczą diabelską.
Mędrcy głoszą, że prawda to powątpiewanie.
Nie ma nic słodszego nad światło prawdy.
Życie uczy.
Nie ma trudnych odpowiedzi, na trudne pytania. Najczęściej pierwsza i najbardziej oczywista odpowiedź, okazuje się prawdą.
Przyjaźń to wszystko. To jest dwa razy więcej prawdziwej wartości niż miłość. Jest to po raz pierwszy nieskończoność, po raz pierwszy głębia, po raz pierwszy trwałość.
Myśleć to, co prawdziwe, czuć to, co piękne,
i kochać, co dobre – w tym cel rozumnego życia.
Nie wystarczy dużo wiedzieć, ażeby być mądrym.
Życie jest tragedią dla tych, którzy czują, i komedią dla tych, którzy myślą. Trzeba kierować się zdecydowanie jednym z tych punktów widzenia, ponieważ jedno wyklucza drugie.
Człowiek jest istotą, która nieustannie przekracza siebie sama, tworząc historię, z której zrozumienie pochodzi wolność, a poprzez wolność jednostki, rośnie uczucie soli-darności. Do ludzi niewykształconych mówimy: uczyńcie się, gdyż ludzie wykształ-ceni umierają. Zobaczcie, pióra w ich rękach są oglądane przez śmierć.
Czymkolwiek jest istota, nie może przestać istnieć. Bycie jest niezależne od naszej świadomości. Istota, która cokolwiek rozumie, zna swoje bycie tak, jak rozumie naturę rzeczy prawdziwych.
Ludzie zostali stworzeni do tego, by być kochani, a rzeczy do tego, aby być używane. Powodem, przez który na świecie panuje chaos, jest to, że rzeczy są kochane, a ludzie używani…