Miłość – to tęsknota za wiecznym zjednoczeniem z drugą osobą.

 Prawdziwym człowiekiem nie jest ten, który znalazł odpowiedź na wszystkie pytania, lecz ten, który zadał sobie wszystkie pytania, na które odpowiedzi nie ma. Bez tej gotowości do pytania człowiek staje się przedmiotem, żywym trupem, marionetką.

 Człowiek nigdy nie jest tym, co pokazuje – jest zawsze dużo więcej, niż się wydaje. Często mniej, niż chciałby pokazać. Zawsze coś innego, niż chciałby być. Człowiek jest zawsze ukrytą tajemnicą, również dla samego siebie.

 Świat ludzkiego doświadczenia, który zawiera w sobie zarówno zło, jak i dobro, nie byłby możliwy, gdyby nie istniał Bóg, który nie jest samotyticznym twórcą, ale pozwala istotom stworzonym, by były współtwórcami tego świata.

 Granice i skuteczność mądrości, zdrowia, hartu ducha, wytrwałości, cierpliwości, odwagi i innych takich sił człowieka zależą nie od niewiadomych ważników losu, lecz od nas samych, od tego, na ile poznajemy swoje możliwości, warunki rozwoju, sposoby wykorzystania i kreowania siebie, warunki własnej pomyślności i spełnienia. Przez człowieka, dla człowieka, a także przeciwko niemu, a nawet, niestety, bez niego, może działać tylko on sam.

 Duch i uczucie formują się w czasie rozmowy.

 Nie pójdziemy do piekła bo piekło jest na ziemi , a ludzie są jego demonami .

 "Oj Istoto, zbłądziłaś.
Jak się dostałaś tu, do tego zamku?
Czy jeden z Moich Białych Kruków Cię tu przyprowadził?

A może...
Sprowadza Cię tu do Doktorka, jakaś sprawa?"

 Serce ma swoje racje, których rozum nie zna.

 Swiat, którego nie znamy, jest znacznie większy niż ten, który znamy. Nie możemy poznać wszystkiego, możemy tylko starać się rozumieć i akceptować eleganckie zagadki natury i naszych własnych doświadczeń.

 Nie zawsze mów co wiesz,
ale zawsze wiedz co mówisz.