Sztuka życia: móc zaspokoić głód ...
Sztuka życia: móc zaspokoić głód zachowując apetyt.
Ludzie mają niewielkę możliwość wyboru: mogą tylko powtarzać to, co już zostało powiedziane. Ale to jest nasza natura, i nie możemy się od niej uwolnić.
Mężczyzna nie jest od łechtania kobiecego ego by czuła się spełniona. Jak kobieta jest niedowartościowana to najlepiej trzymać się od takiej z daleka, bo będzie chciała aby cały czas facet zapewniał ją o tym jaka to jest nieskazitelna i wspaniała. Ludzie są tylko ludźmi i nikt nie jest idealny.
Bóg nie ma głupcom za złe,
że się nie uczą, lecz ma za złe mądrym, że nie uczą głupców.
Gdy umysł nie jest już w stanie pojąć metafizycznego znaczenia symbolu, symbol bywa rozumiany na płaszczyznach coraz wulgarniejszych.
Życie jest tragedią dla tych, którzy czują, i komedią dla tych, którzy myślą. Trzeba kierować się zdecydowanie jednym z tych punktów widzenia, ponieważ jedno wyklucza drugie.
Nie częstość lub gwałtowność uderzeń jest siłą, lecz celność.
Kto ma przeciwko sobie głupców, zasługuje na zaufanie.
Żyć, to nie znaczy tyle samo co przeżywać najwięcej możliwości, ale najbardziej świadome. Życie jest rzeczą cenną, nie ze względu na to, co przynosi, ale ze względu na to, co jest samo w sobie.
Wypada każdemu dążyć do tego, żeby nie tylko jaźń, ale całe swoje życie stawało się aktem refleksji - żebyśmy zawsze byli niemal obserwatorami naszej egzystencji, żebyśmy stali się nie tylko aktorami, ale reżyserami i krytykami własnej historii.
Życie jest rzeczą zbyt ważną, by móc mówić o nim poważnie. Bo jeżeli przyjrzymy się bliżej temu, co dzieje się na świecie, przyjdzie nam do głowy myśl równie smutna, co oczywista - coś, co przypomina nam o przemijalności wszystkiego, co nam znane.