Carpe diem(chwytaj dzień)korzystaj z każdego ...

 Nauczając, uczymy się sami.

 Człowiek nie może udawać, że stoi wyżej od innych stworzeń w dziedzinie etyki, duchowości, rozwoju lub cywilizacji, żyjąc jednocześnie według niższych standardów niż sęp lub hiena.

 Dopóki żyjemy, mamy obowiązek uczynić z naszego życia dobro. Życie jest długie i dobrze działa, jeżeli, zamiast ograniczać to, czemu winniśmy służyć, rozszerzamy to, co winniśmy czynić.

 Cokolwiek nas spotka, jest nam potrzebne do pełnego rozwoju. Nie podąża za tobą nic, co by było zbędne, nic, co by cię nie dotyczyło. Wszystko, co się zdarza, ma swoje znaczenie.

 Oto przysłowie filozoficzne „niech niczego nie będzie zbyt wiele” winniśmy stosować nie tylko do obyczajów, ale i do słów; cokolwiek bowiem przekracza miarę, jest skażone.

 Kto nie był ani razu człowiekiem, temu człowiek nic nie pomoże.

 Życie nie ma sensu wtedy, gdy zamykamy się w sobie samym, kiedy brakuje nam otwartości na to, co nieskończone - na innych ludzi i na byt. Prawdziwy sens życia jest w wyjściu poza siebie.

 Różnica pomiędzy tym, co najtrudniejsze a tym, co niemożliwe, jest tylko w ludzkiej woli. To jest jedyny prawdziwy stan rzeczy.

 Jestem dziś tym, kim jestem, mniej z powodu tych, którzy mnie kochają, a więcej z powodu tego, z kim jestem, kiedy jestem sam. To, co robię w mojej samotności, rzeźbi moją twarz. Tam, w wielkich ciszy, jestem w kontakcie z prawdą. Tam doświadczam miłości do siebie.

 Czas, który nas tak szybko więdnie i czyni starymi, jest tylko pół cienia, pół snu, powierzchowna rzecz, jeżeli nie zostanie utrwalony przez jakieś intelektualne lub moralne dzieło, które zdołamy wykonać.